the change

last time, i wrote on my blog around 10 months ago. Time passes so fast even I do fast. In this ten months, I've came here in Chicago to continue my education. To keeping high GPA with working as a full-time is challenging me like what human has to do to get human:)
Everyday I have been learning new things even I'm exhausting day by day. Thank god for this full of challenges, hope that one day u'll reward me kkkk.
Now I wanna sleep. it's very hard for me to getting up at 5 every morning.
may 6, 2011

Эдэлвайст өнгөрүүлсэн өдөр

Нэгэн охин дадлага хийхээр тохирсон газраа товлосон цагаасаа хоёр цагаар хоцорч ирэв. Дадлага хийхээр товлосон уг зочид буудал нь Улаанбаатарын дунд зэргийн хорин ортой буудал хэдий ч үнэхээр дажгүй тохижуулсан гаднах үзэмж одоо сууж буй үүдэн хэсгийн хүлээлгэ гээд бүгд чамлаад байх зүйлгүй аятайхан буудал байлаа.

Охин нэлээд удаан хүлээсний эцэст менежертэй уулзаж тэр өдрөө цэвэрлэгчдийг даган ажиллахаар болов. Буудлын хоёр үйлчлэгчийг даган өрөөнүүдийн цэвэрлэгээг хийнгээ өрөөнүүдийн тохижилт болон үйл ажиллагаатай нь нэлээд танилцлаа. Өмнө нь хоёр жилийн өмнө Америкд тэндээ нэлээн гайгүйд тооцогдохоор буудалд ажиллаж байсан уг охины хувьд Монголын буудал тэндхийн буудлаас дутахааргүй тохижилт, үйлчилгээг нэвтрүүлснийг анзаараад улсын маань үйлчилгээний салбар нэлээд хөгжсөнийг анзаарч явав.
Буудлын бизнес нэлээд их хөрөнгө, хяналт, ажилчдын сэтгэл, үйлчилгээ гээд нэлээн ур чадвар шаардсан бизнес юм байна гэдгийг бага ч гэсэн гадарласан тэрээр дотроо мэдэхгүй олон зүйлсээ сурч тэмдэглэж байв. Ер нь буудлын бизнес гэдэг сайн үйлчилгээг үзүүлээд хөл дээрээ тогтоод өөрийн үйлчлүүлэгчтэй болсон байхад урсгал хөрөнгө бага шаарддаг ашигтай л бизнес юм байна гэж тэрээр дотроо эргэцүүлэнгээ үйлчлэгч эгчийн даалгасан хоёрдугаар давхарын коридорын хивсийг угааж зогсож байв. Энэ буудалд зун болохоор ор олдохгүй нэг хүн гарахаар дараагийн хүн нь шууд ордог эрэлт ихтэй байдаг боловч зочид нь ерөнхийдөө Хятад, Солонгосчууд ажээ.
Хивс угааж зогсоо охиныг үеийнх нь Солонгос охидууд шоолонгуй янзаар хоорондоо шивнэлдэхэд иймэрхүү юмнаас ичихээ больсон охин ердөө ч тоосонгүй. Түүний баримталдаг зарчим нь хүн амьдралдаа юутай ч тулгарч болох учраас юунаас ч айхгүй, санаа зовохгүйгээр залуу насандаа янз бүрийн зүйлийг оролдож туршлага хуримтлуулахыг эрмэлздэг явдал юм. Би тийм сургууль төгссөн, тийм айлын хүүхэд гэж хямсгар зан гаргаж байснаас зүгээр л юуг ч хийж, хэнтэй ч нөхөрлөсөн амьдралын туршлага болж өөрөө өөрийгөө улам илүү баяжуулж байна гэж итгэдэг даруухан тэр охин дадлагын анхны өдрөө дуусгаад бүгчим халуунд гэрийн зүг алхав.

Гэртээ орж ирээд хөлбөмбөг үзэж байгаад өдрийн ажилдаа ядарсан ч юмуу эрт унтаж амрав.

Маргааш өглөө нь эртлэн босч хүйтэн шүршүүрт ороод ажлын зүг яаран гарлаа. Гадаа бүгчим болоод ч тэрүү автобусанд нэлээд түүртэй явсаар зочид буудал дээрээ ирээд рестораны хэсэгт ажиллахаар боллоо.
Рестораны менежер эмэгтэйн удирдлаган доор ажиллахаар болсон тэрээр ширээ хэрхэн засах талаар зөөгчдөөр заалган рестораны үйл ажиллагаатай ерөнхийд нь танилцав. Анхны тавагтай хоолыг аваад зөөгчдийг даган гарсан ч инээд муутай тэр охин хэдий буяны ажилд зөөгч хийж байгаа ч инээмсэглэлээ хаяж чадсангүй. Нөгөө зөөгч нь менежерт очоод “Тэнэг юм шиг инээгээд байхын” хэмээн хов хүргэхээс эхлээд менежер уг охин уруу хялалзаж эхлэв.

Зөөгч хийнэ гэдэг амархан ажил шиг сонсогдох атлаа цагаа тулахаар нэлээн ур дүй, чадвар шаардсан ажил юм байна гэдгийг ойлгосон охин ганцхан угаагчтай угаалгын хэсэгт угаагч эгчид туслан аяга тавгийг нь арчилцаж байв. Менежер хүүхэн хэсэг байж байгаад ирж чи юу хийгээд байгаан? Гэж дахин дахин зандарна. Гэнэт ирснээ “Чамайг наад алчуураараа битгий арч гэж хэлээ биз дээ” хэмээн зандрахад тэсгэл алдсан охин “Та юу ч хэлээгүй байж, юу яриад худлаа яриад байгаан” хэмээн үнэнийг нь хэлээд “Миний дадлага одоо дууслаа” хэмээн цүнхээ аван хаалга зүгэллээ.

Тэндээс гараад замдаа өөрийн тэвчээргүй зангаа гайхан ядаж өнөөдрийг дуусгадаг байж дээ хэмээн өөрийгөө зүхэн элдвийг бодолхийлээ. Ерөнхийдөө өөрийхөөрөө дайрдаг бага зэрэг зөрүүд зантай над шиг хүнд эв дүй, ур чадвар шаардсан зөөгчийн ажил тийм ч тохирохгүй юм байна. Гэхдээ менежер хүн гэхэд ямар өрөвдөлтэй зантай, боловсрол дорой хүн бэ хэмээн бодолхийлж яваа уг охины зочид буудалд хийсэн хоёр хоногийн дадлага ийнхүү өндөрлөв.

Харин тэрээр маргаашнаас нь төдийлөн сайн мэдэхгүй зочид буудлын бизнес үрүү алхан орж анхны томилолтоо аван нэгэн аймгийн хамгийн том буудлын менежер болон зөвлөхөөр ажиллахаар алсын замд гарна. Намайг юу хүлээж байгаа бол?????

Амьдрал үргэлжилсээр

Цаг хугацаа лаг хурдан өнгөрч байнаа. Саяхан 5 сар эхэлж “ Учиртай гурван толгой”-г үзэж байсан чинь энэ хооронд дүү маань гадаад яваад, улсын шалгалтаа өгөөд, сургуулиа төгсөөд, наадам болоод, ажилд ороод  Дундговьд ажлаар ирчихжээ.

Эдгээр өнгөрсөн саруудыг эргэн нэг харахад амьдрал урсгалаараа өнгөрөх үедээ урсгалаараа өнгөрч, сөрөх үедээ сөрөгдөж өнгөрч дээ

Миний амьдралын хэв маягаа өөрчлөхөөр чадан ядан хичээж буй хичээл зүтгэл яг одоо ёстой л талаар болж байх шиг байнаа!

Уул нь 4-р сард өглөө болгон 6 цагт босоод гүйгээд байсан юмсан. Сүүлийн арван жилд байгаагүй жиндээ очоод өөртөө итгэлтэй хичнээн сэтгэл хангалуун байлаа. Үнэнийг хэлэхэд энэ жин нь 58 кг л даа. Тэгээд дүү маань 5-р сард ирээд дараа нь аав ээж хоёр ирээд ёстой бордож өгч байгаа юм чинь!

5-р сар: Энэ сард би өөртөө наачихмаар сонин сайхан зүйл нээх хийгээгүй юм байна. Ямар ч байсан хичээлээ аймаар их тасдаж дүн гаргахад голдоо ортол харамсч билээ. Гэхдээ идэж ууж, наргиж цэнгэж хичээлээ тасдаагүй гээд өөрийгөө өмөөрчихөөс дөө.

Энэ сар миний хувьд ажил хайсан сар байлаа. Өмнө нь ажил хайж байгаагүй би гэдэг хүн ажил яаж хайх, ярилцлаганд хэрхэн орох, хүнтэй яаж харьцах гээд олон зүйлийг сурсан туршлага хуримтлуулсан сар. Энэржи Ресорсаар эхэлсэн ажлуудын ярилцлага амжилт муутайхан байсан ч олон зүйлийг сурсан. Энэржи Ресорс цуг сургуульд сурдаг найзыг маань ажилд аваад намайг аваагүй. Мобиком компани бөөн даалгавар өгч өчнөөн олон үе шат дамжуулсан боловч ярилцлаган дээр тэнцээгүй юмуу яаасийн аваагүй. Монгол Контент бас хоёр удаа шалгалт авч өчнөөн ярилцлага хийсэн боловч бас аваагүй. За энэ лист үргэлжилж өгөх байхаа даа. Энэ сарын гол ололттой тал бол Дэлхийн Өсөлт Америкийн ТББ-ын тэтгэлэгт хөтөлбөрт тэнцсэн явдал л байх шив дээ. Тэхдээ би ярилцлага бүр дээр хоцорч хүн бүрийн уурыг хүргэж явсаар байгаад тэнцсэн дээ.

Бусад асуудлын хувьд буцаж жоохон жин нэмж байгаад 5-р сард дүн гаргах, улсын шалгалт энэ тэр, өглөө болгон босож гүйсээр байгаад буцаж жиндээ орсон. Аан бас Хунт нуур үзсэн юм байна. Хөл дээрээ дэгдэх хөөрхөн хунгуудыг хараад эмэгтэйчүүд бид ёстой л хун юм байна гэдгийг мэдэрсэн. Дахиад хэдэн удаа ч Хунт нуурыг үзэхээр очсон уйдахгүй.

PS: Энэ сард илэрсэн хамгийн том дутагдал БИ ЦАГ БАРЬДАГГҮЙ ЯАГААД Ч ЮМ ХИЧЭЭСЭН Ч ХОЦОРДОГ. Энэ хамгийн том дутагдал.

6-р сар: Монголд их бүгчим өдрүүд үргэлжилж 6-р сарын эхний өдрүүдэд дүнгээ гаргах гэж энэ тэрүүгээр жоохон гүйсэн юм байна. Нэг багшийн юмыг орчуулна гэж аваад сар алга болж ёстой их уурыг нь хүргээд дүн гаргахдаа тэнэг юм шиг юмаа бариад очсон. Тэгээд улсын шалгалтанд бэлдээд ямар ч хөдөлгөөнгүй идээд л ширээний ард хэд хоног ч суусан юм бүү мэд. Ёстой тэр үед л өөрийгөө дөрвөн жилд юу сурснаа гайхсан байх. Хөлбөмбөг жоохон үзээд хааяа нэг аав уруу ярьж хөлбөмбөгийн яриа өрнүүлдэг байсан нь одоо бүүр гай болоод байнаа гэж. Ээж намайг ямар нэгэн юм хийж чадахгүй болохоор л утсаар хөлбөмбөг үзэж байхаас тэрийг сурахгүй яасийн гэдэг болоод байна.

Уул нь би энэ дэлхийн аваргад Германыг дэмжиж байсийн шдээ. Даанч Спайнчууд түрүүлсэн. Гэхдээ Германчууд чамлахаар чанга атга гэгчээр сайн тоглосон шүү.

Жингийн хувьд нэг ихсээд нэг багасаад их хэлбэлзэлтэй байсан юм байна.

7р сар: Эхний өдрүүдэд нь сургуулиа төгсөж хонхны баяраа хийсэн. Манай сургуулийн хонхны баяр сонин содон зүйл багатай хонхны баяр болсон. Анги гэж байдаггүй болохоор нийлдэг хэдээрээ бөөгнөрөхөөс өөр содон зүйлгүй л болсон.

Аан бас Эдэлвайс зочид буудалд хоёр хоног буудлын үйл ажиллагаатай танилцаж дадлага хийсэн юм байна. Энэ талаар жич тусад нь оруулнаа.

Тэгээд гэрийн зүг жолоо мушгин аав ээждээ эрхэлж хэд хоносон доо. Энэ жил уул нь наадам үзнэ гэж бодсон ч тоглоомын газрыг ажиллуулдаг хүн нь амарна гээд бас ажиллуулж байгаад юун наадам үзэх мантай л өнгөрөөсөн дөө.

Наадмын дараа Улаанбаатарт ирээд ёстой хэнийг ч танихгүй Дундговь аймгийг зорьсон. Энэ аймагт амьдарсан талаарх тэмдэглэлээ жич үргэлжлүүлэе.

Энэ сард жингийн хувьд ёстой замбараагаа алдаад байх шиг байнаа. Наадмаар гэртээ харьж үхтлээ идэж идэж байгаад ирсэн чинь Дундговьд орчин солигдсон болоод ч тэр юмуу ерөөсөө хүндрэхгүй юмаа. Дээрээс нь энэ тэрүүгээр гүйж гүйж шөнө болсон хойно нээх их идэхийн. Нөгөө их спортс хийж гүйдэг байснаа энд ирээд гүйхээ больцон чин жин ёстой их нэмэгдэж байх шиг байнаа. Өмнөх саруудын хайран их цаг, хөдөлмөрөө ингээд үрэн таран хийчихмээргүй л байхийн. Одоо яахуу? Ямар хялаагаад уналтай ч биш идэж л байхаасL

Uchirtai gurvan tolgoi

Yesterday I was in Mongolian opera ballet theatre. Actually, first time there to see opera. It was really enjoyable. But some photographers were taking photos without giving minute. It made me a little bit crazy, u know that flash lights disturbing concentration.

I have read Uchirtai gurvan tolgoi when I was 10th grade. So it was really easy to understand. But some little children who don't know meaning of opera were asking what's happened and maybe they didn't enjoy. The opera's clothes, surroundings, people all things were perfect for me. Mongolian all traditions were embodied this opera. We can see Mongolian traditional life, yurt, traditional clothes, folk-tune, ballad, folk music fado, folk dance...etc. it's very recommendable for foreigners who are interested in Mongolia and also for youngsters who wanted to know about traditions.
The opera's music was wonderful. Music conductor was Tuulaikhuu, who is the one of the Mongolian best conductors. One japanese woman acted for Nansalmaa. I can't say that she was good. Coz other Mongolian women who were acted for other characters were much better than Japanese woman. Her voice didn't come out well. I hardly heard her voice. Words were Unreconizable.
People who were acted for Yunden, Khorolmaa, Balgan were excellent. Voice, acting skill all things were good.
Opera's end-plate was very good. Mongolian folk dance and Folk music (urtiin duu) were very nice and suited for opera. I was very proud of Mogolians who were acted for opera. Also Natsagdorj who is writer of opera. He had written this opera around 80 years ago. Who can write like this one now?
I was really excited and enjoyed that opera.Delighted.


PS: Photographers who were very rude there. Actually they were uncivilized. They weren't care the people who paid and wanted to get satisfaction. At least they must turn off the flash lights but they didn't. One of employer said them It's unpossible taking photos in this theatre. But they didn't want to hear her. They didn't stop taking photos. Really annoyed me:) they don't know anything about freedom!

Эрх чөлөөтэй нисмээр байна аа

Өнөөдөр яагаад ч юм, хаврын урь орсон болохоор ч юмуу энэ шүлгийг уншаад л баймаар санагдлаа.
Ц.Хулан : Эрх чөлөө

Чөлөөтэй, омголон дураараа байх би дуртай!

Чөдрөөн тасдаж гүйдэг моринд адуу адуунаас хайртай!

Талын шувуу торонд бус талдаа жиргэх дуртай

Тааваараа бус орчлон өөрөө эрх чөлөөнд дуртай!

Хязгаар үгүй эрх чөлөө хаана ч харин байдаггүй

Хазааргүй унаа, бүслүүргүй гэр гэж байдаггүй

Эрх чөлөө гэж хичнээн ч хашгирлаа гэсэн

Энэхэндээ гэж хэлэхэд би хорионд байх дуртай!

Эгэл даруу ижий, эцгийн минь голомт сэтгэлийг минь хорьдог

Энгэртээ тэвэрсэн үр, насны минь хань намайг хорьдог

Элгэн садан ард түмэн, Эх орон минь намайг хорьдог

Энэнээс илүү эрх чөлөөгөөр орчлонд би яах юм бэ?

PS: Яг үнэнийг хэлэхэд надад энэнээс илүү эрх чөлөө хэрэгтэй байнааа. Болдогсон бол дэлхийг тойрон аялмаар байна. Том том хотуудад очиж үзмээр байна. Үүрээ орхин жиргэх шувуухайтай адил байгаа бүхнээ орхиод нисмээр байна. It's feeling of mine right now!

Жилийн дараахи өөрчлөгдөж буй би

2009 оны 3 сарын 31 нд бичсэн өөрийн бичлэгээ авчрав. Одоо доор бичсэн зүйлийнхээ эсрэг өдөр болгон гүйж, хоол хүнсэндээ анхаарч илүү идэвхитэй байгаа болохоор сэтгэл нэг л сайхан байнаа. Ямар ч байсан жилийн дараа өөрийнхөө бичсэнийг харахад энэ асуудал дээр илүү сайжирсан байна. Урамтай байна шүү. ТАРГАЛАЛТТАЙ ТЭМЦЭЕ!
Feeling good...
Хавар болохоор яагаад ч юм гоё санагдаад байхийн. Заримдаа хаврын улирлаас аймаар гуниг мэдрэгддэг. Гэхдээ энэ нь just my feeling:)
Гудамжаар хүмүүс инээмсэглээд хүүхдүүд шуугилдаад, нар ээгээд үнэхээр гоё байна шүү.
Би багаасаа мираалаг хүүхэд байсийн. Намайг жоохон байхад хүүхдүүд бүдүүн гэж шоолдог л байсан жоохон хүүхэд байсан болохоор уйлаад эсвэл хэн нэгэнд ховлоод өнгөрдөг байсан. Том болсон хойноо (том болоогүй ч байж магадгүй) нээх тоохгүй угаасаа хэн ч serious бүдүүн гэж хэлээд байдаггүй болохоор тоодоггүй байжээ.

Тэгээд дараа нь Америкд очоод өөрийгөө бүдүүн гэдгийг ч анзаардаггүй байсан тэдний дунд туранхай байсан байх лдаа. Харин өнгөрсөн жил Монголд буцаж ирээд туранхай хүмүүсийн дунд (Азиуд ихэнх нь туранхай) ороод тэднээс өөр байгаагаа мэдрэх болсон. Би үргэлж л хичээдэг байсан fitness яваад дасгал хийгээд. Даанч одоо миний сайн сурах цаг болохоор тийм их цагийг дасгал хийхэд зарцуулж чадахгүй байна л даа гэхдээ энэ нь зүгээр шалтаг ч байж болохийн.
Өнөөдөр надтай шатан дээр зөрөөд өнгөрсөн дөрвөн настай хүүхэд эгчдээ бүдүүн эгч вэ гэж хэлэхэд зөрөөд өнгөрөх хүн болгон тэгж бодоод өнгөрдөг байхдаа гэж бодогдлоо. Жоохон хүүхэд цагаахан сэтгэлтэй болохоор хэлсэн байх. хүн угаасаа томрох тусмаа дотроо бодсоноо ил гаргадаггүй шд.

Яагаад ч юм заримдаа эх орноосоо зугтмаар санагдах юм:) хүнд бас сул тал гэж байж болно шдээ би төгс биш ш дээ.
anyway, энэ бүхэн миний сул тал би үүнтэй өөрийнхөө чадлаар тэмцэх хэрэгтэй хээххэхэхэхэх ингэж л тайвшруулахаас би өнөөдөр аймаар эмзэг хүлээгээд авчихаж л дээ.

Уучлаарай, би зүгээр л доторх сэтгэл хөдлөлөө барьж чадахгүй уйлж байгаа болохоор энийг биччихлээ. хэн нэгнээр өрөвдүүлэх гэж биш өөрийгөө тайтгаруулж доторхоо онгойлгох гэж л бичлээ. хүнд ямар сул тал байдаг вэ? бүдүүнээсээ болж эх орондоо амьдардаггүй хэн нэгнийг мэдэх үү? бусадтай адилхан биш байх ямар байдгийг мэдэх үү?
өөрийгөө тайтгаруулах гэж feeling good гэсийнмаа. :)

BLACK BALLOON

Энэ киног 2008 оны 11 сард үзээд бичсэн юм байна. Хуучин бичлэгээ чирж байна

Энэ кино 2008 оны 10 сард гарч эхэлсэн. Драма генрийн кино.
Томасын гэр бүл шинэ газар нүүж ирэх бөгөөд хөршүүд нь оюуны сааталтай ахыг нь гайхан хүлээж авч буйгаар кино эхэлнэ.
Томас бусдын адил энгийн тайван амьдрахыг хүсдэг. Гэвч түүний гэр бүлийн амьдрал оюуны хомсдолтой ахаас нь болоод бусдын адил байдаггүй ба байнгын дарамттай. Оюуны хомсдолтой ах Чарли нь Томасын сайхан мөчүүд болон боломжуудыг нь балласаар байдаг.
Киноны эхэн хэсэгт ээж нь жирэмсэн, оюуны хомсдолтой Чарли болж бүтэхгүй зүйл байнга хийнэ үнэхээр дарамттай байдаг. Эмчийн зөвлөсний дагуу ээж нь эмнэлэгт хэвтэн тэр хооронд Чарлиг Томас харж хандана. Чарли айлд зөвшөөрөлгүй орж жорлонг нь ашигласан явдлаас болж Томас сургуулийнхаа Жэкие Мастэртэй илүү дотносч үерхэж эхэлнэ. Дэлгүүрт аав нь мөнгө нь хүрэхгүй зарим зүйлээ буцаахад Чарли уурлаж олон хүний өмнө аав, Томас хоёрыг хүнд байдалд оруулдаг.
Ээж нь төрж гэртээ ирсэн ч оюуны хомсдолтой ах нь Томасыг олон удаа найз охиных нь болон ангийнхний дунд нь эвгүй байдалд оруулна. Энэ бүхнээс үүдэн Томас оюуны хомсдолтой ахыгаа үзэн ядаж эхэлдэг. Ах нь их ядаргаатай байдаг.
Гэвч найз охин нь энэ бүхнийг ойлгодог бөгөөд Томас ч эцэст нь ахыгаа ойлгон үзэн ядахаа больдог. Оюуны сааталтай хүүхдүүдийн тоглолтон дээр Чарлигийн хамт үзүүлбэр үзүүлэх хүүхэд нь ааш нь хөдлөөд Томас өмнөөс нь ахтайгаа тоглож ахыгаа илүү их ойлгодог.
Киноны сүүлчийн таван минут үнэхээх гоё

Миний хувьд энэ киног үзсэн чинь эхэндээ оюуны хомсдолтой ахыг нь үзэн ядах хүсэл төрж байсан ч оюуны хомсдолтой болсон нь түүний буруу биш гэж бодохоор үнэхээр өрөвдөлтэй. Бас гэр бүлийг нь хүмүүс ойлгохгүй элдвээр шоолж эсвэл төвөг учрууллаа гэж ад үздэг нь бас л нэгийг бодогдуулав. Бид ч гэсэн амьдрал дээр оюуны сааталтай хүмүүсийг хэр хүндэтгэж, зовлонг нь ойлгож харьцдаг билээ? Бас гэр бүлийг нь !!! Ихэнхдээ ад үзэж, тээр шаадаг.
Энэ кино үнэхээр их зүйлийг бодоход хүргэлээ. Манайхан шиг бусдыг хүндлэхдээ маруухан ялангуяа тахир дутуу болон оюуны сааталтай хүмүүсээ хүндэтгэж үздэггүй хүмүүс энэ киног үзээсэй гэж хичээнгүйлэн гуйя. Ер нь хүн бүрийг энэ киног үзэхийг уриалая. Бидэнд оюуны сааталтай хүмүүс, тэдний гэр бүлийнхний зовлон бэрхшээлийг ойлгоход тус болно. Мөн жүжигчид нь их сайн жүжиглэсэн ба дүрэндээ их зохицжээ. Найз охиных нь дүрд миний дуртай загвар өмсөгч Вард тоглосон байна лээ.
Маш сайн кино. Та бүхэн заавал үзээд сэтгэгдэлээ бичээрэй, юу бодсон чинь сонин байна

Дахиад хуучин тэмдэглэл

2008 оны 11 сарын 21-нд би иймэрхүү л юм сараачиж байж дээ
Би ийм байж болохгүй шүү дээ
Цаг хугацаа ямар хурдан өнгөрч байна аа:) Би хуучин блог дээрх зарим бичлэгүүдээ уншаад өөрийгөө яаж уруудаж байгаагаа харлаа.

Яг нэг жилийн өмнөх би хичээлдээ яарч гүйгээд л, өөрийгөө тэгчихвэл дээр юм байна, тэрийг сурчихвал надад хэрэг болох юм байна, түүний юмыг хийгээд өгчихье, тийм юм хийчэхэе, энэ номыг уншиж үзэе, энэ хөтөлбөрт хамрагдая гэж гүйгээд л амжаад л байсан. Сайн амжуулаад л болоод байж.


Есөн сарын өмнөх би өмнө нь сонгож байгаагүйгээрээ их, ачаалалтай хичээлүүдийг сонгоод дээрээс нь бөөн хөтөлбөрт хамрагдаад бичиг баримтаа цуглуулж энд тэндгүй үсчиж гүйгээд л хичээлээ өмнө нь хийж байгаагүйрээ хийж амжуулаад сураад, зөндөө олон ном уншаад л, газар сайгүй нисээд л:) өөртөө наачих сурчих юм болгоныг сураад л бүх зүйлээ амжуулж дээд зэргээр creative байсан.


Зургаан сарын өмнөх би харьд очсон ч уйтгарлана гиюүрнэ гэдгийг мэдэхгүй юм болгоныг сураад л, найзуудтай болоод л хөөрөөд л давхиад байж. Өөртөө маш их experience хуримтлуулаад амьдралыг арай өөр өнцгөөс харж сурсан. Юутай ч бас л бүтээлч байсан цаг хугацаатай уралдаад л.


Хоёр сарын өмнөх би эх орондоо дөнгөж ирээд хичээл эхлээд сар болчихсон юм чинь гэж бодоод өөртөө ямар ч ачаалал өгөхгүй байя гээд хамгийн хөнгөн өмнө нь авч үзээгүйгээрээ цөөхөн хичээл сонгож авав. Юм бүхэнд бухимдаж хичээл таравуу үгүй юү гэр лүүгээ гүйдэг болсон. Гудамжаар ч явахаас уур хүрээд гэртээ идээд л зурагтын өмнө суудаг амьтан???
Энэ хоёр сарын хугацаанд:
-ирээд хоёрхон өдөр суугаад нөхчих байсан хичээлээ одоо болтол нөхөж чадаагүй л байна.


-Ирснээсээ хойш Дөрвөн кг жин нэмсэн Энэ ойлгомжтой л байх


-Ганц ч удаа номын сан уруу зүглэсэнгүй Байнга л зурагтын өмнө байсан байх.


-Гурван том шалгалтанд очиж ороогүй Даалгавраа хийгээгүй хичээлээ ойлгох гэж оролдоогүй учраас


-Хөдөлгөөний дутагдалд орсон гэсэн оноштой нурууны булчин татаж физик эмчилгээнд орсон Залуугаараа хөгшчүүлтэй хамт насны доройтлын хичээлд явах болсон


-Бие даалтууд овоорсон. Багаар ажиллах ганц ч бие даалтын ажилд гар бие оролцоогүй


-Нэгэн хичээлд сонирхолгүй учраас гэсэн тодотголтойгоор сүүлийн нэг сар очоогүй Багш нь ойлгоод бие даалт хийн өгсөн сэдвүүдээр судлаад ирцээ бүртгүүлээд явах асар том боломж олгосон атал гэр үрүүгээ яарч тэнэгтсээр хичээлдээ очоогүй сар болчихжээ Өмнө нь хичээлдээ уначихлаа дахиж сонгохоос гэсэн хүнийг сонсоод санаанд багтдаггүй байсан чинь өөрөө тэдний нэг нь болох нь дээ


-Хүмүүс тэгэе ингэе гээд зөндөө зүйлд уриалж байхад нь татгалзаад биеийн амрыг бодсоор олон нийтийн олон ажлаас хоцорсон


-Залхуурсаар олон тэтгэлэгт хөтөлбөрөөс хоцорсон.


-Тоэфлийн шалгалтандаа бэлдэх хугацаанд зурагт үзсээр байгаад бэлтгэлгүй орж бага оноо авч мөнгөө хайран болгосон.


-Найзууд уулзая гэхэд нь харьлаа гэдэг хариулт өгсөөр байгаад хөндийрч эхэлсэн.


-жүжиг үзнэ гэж бодсоор гурван жүжиг нэг үнээр дахин тоглож буй ховор завшаанаас залхуурсны хар гайгаар хоцорлоо доо


Энэ жагсаалт үргэлжлээд л байж магадгүй бололтой. Уул нь гэнэт орчин солигдоод стрессдэж байна гэж бодоод тайвшруулаад явсан чинь хоёр сар өнгөрчихлөө. Бүх хичээл даалгавар нуруун дээр овоорчихож. Дүнгүүд гарч эхлэх дөхөөд байхад чинь ерөөсөө санаа зовохгүй урсгалаараа урссаар бүдүүрсээр. Би ийм байж болохгүй шүү дээ Одоо юм болгоноо амжуулаад хуучны бүтээлч амьдрал уруугаа орвол тийм ч их оройтоогүй л байна. Тиймээс ямарч байсан одоо хичээлээ хийж юмаа амжуулж дээрх алдаануудаа засах гэж оролдоё доо. Тэгэхгүй бол өөрөө өөрийгөө харж улам гутраад болохгүйнээ.
Би ийм байж болохгүй шүү дээ

Хуучин тэмдэглэлээс

Би өмнө нь банжиг дээр хөтөлж байсан блогийнхоо бичлэгүүдийг орууллаа. Энэ бичлэгийг 2008 оны 11 сарын 5 нд бичиж байсан юм байна. Бараг хоёр жилийн өмнө.
Обама баяр хүргэе

Тиймээ 2004 онд хэний ч мэдэхгүй Обама хэмээх залуу Демократын хуралд Жон Керриг дэмжиж үг хэлж байсан. Үнэхээр гайхалтай улс төрч хүн гэж тийм л байх ёстой болов уу. Тэр үед хэн ч 2008 оны ерөнхийлөгч Обамаг болно гэж төсөөлөөгүй байх л даа Гэвч тэрээр өнөөдөр Америкийн нэгдсэн улсын ерөнхийлөгч боллоо шүү дээ.


Дэлхийн нөгөө өнцөгт байгаа Монголын иргэн надад энэ төдийлөн хамаатай биш ч гэсэн би өнөөдөржингөө BBC үзэж Обамаг дэмжиж байлаа. Энд хэд хэдэн шалтгаан бий лдээ.
Манай Монголоос Америкт ажиллаж амьдардаг ихэнх хүмүүс цагаачдын хамгийн ихээр төвлөрсөн байдаг Чикаго хотод амьдарцгаадаг. Харин Америкийн хамгийн анхны өнгөт арьст ерөнхийлөгч Обама Чикаго хотод ажиллаж амьдардаг. Мөн тэрээр цагаачдыг дэмжиж байсан ба 17 настайдаа Кеняагаас ирж тэтгэлэгээр сурж байсан ааваараа төлөөлүүлж Америкийн мөрөөдөл гэж ямар агуй зүйл, юунд хүргэж болохыг олон удаа илтгэлдээ дурдаж байсан. Тэрээр эгэл жирийн нэгэн өөрийн хөдөлмөр авьяас чадвараараа ямар агуу амжилт бүтээж болохыг бидний өмнө харууллаа. Хэдийгээр АНУ-д арьс өнгөөр ялгаварлахыг хориглодог ч бодит амьдрал дээр арьс өнгөний ялгаварлалт оршсоор байдаг. Харин энэ бүхнийг даван туулж чадсан Обама Америкийн 44дэх ерөнхийлөгч боллоо. Мөн миний тааралдаж байсан ихэнх хөгшин Америкчууд бид юу гэж хар арьст туршлагагүй Америкийг ерөнхийлөгчөөрөө сонгох юм бэ гэж хэлж байсан юм. Харин Америкийн залуучууд арьс өнгийг үл харгалзан өөрийн эх орондоо хэрэгтэй гэсэн залуухан Обамаг сонгожээ. Миний бодлоор Обама хүн бүрийн өмнө маш том үлгэр дуурайллыг авчирч байгаа болов уу гэж бодож байна Америкчууд үнэхээр том Хувьсгалыг Обамагаар төлөөлүүлж хийж байгаад үнэхээр догдлоод байхийн. Тэрээр энгийн Америк гэр бүл үрүү түлхүү чиглэж кампанит ажлаа хийж байгаа юм шиг санагддаг байсан. Юутай ч энгийн мөртлөө гайхалтай илтгэл тавьж байсан, түүхэнд шинэ кампанит ажлыг хийсэн, бодит амьдралыг олж харан бодлогодоо тусгаж байсан тэрээр мянган мянган Америкчуудын хүсэл мөрөөдлийг тээн яллаа.


Одоо харин залуу ерөнхийлөгчийн юуг яаж хийхийг дэлхий анхаарлаа хандуулан харж байна.
За юутай ч Congratulations Obama! Амжилт хүсэе


Мөн сонордуулахад Кеняа улсад мянган мянган хүмүүс жагсан баяраа тэмдэглэж, улс даяараа баярлан амралтын өдөр болгон зарлаж байна гэнэ.
Харин манай ямаагаараа дуудуулаад байгаа улстөрчид түүний ганц ч болов илтгэлийг сонсоосой улстөрч, эх оронч, зорилготой хүн ямар байдгийг хараасай гэж. Харсан сонссон байлгүй дээ ард түмнийхээ яаж амьдарж байгааг ч мэдэхгүй улстөрчид минь.



PS; энэ бичлэгийг Америкийг шүтсэндээ биш Обамаг хүндэлдэг учраас оруулав.

Energy with Monday morning!

Хүн бүр өөр өөрийн ертөнцөөрөө амьдардаг энэ хорвоод өөрийн ертөнцөө олох гэж ядаж яваагаа хараад заримдаа их л өрөвддөг байж билээ!
Багаасаа тарган байсан би байх ёстой жингээсээ арваад кг-аар илүү л дээ. Энэнээсээ болоод багаасаа л найз нөхөд багатай ганцаараа байх дуртай хүүхэд байсан. Янзан бүрийн л юм турах гэж хэрэглэсэн байх. Эм, цай, загварын дамжаа, бассейн, тураах төв. Гэхдээ тэр үедээ бага зэрэг жин хасаад буцаад нэмчихдэг байсан. Одоо бодоод байсан чинь би ерөөсөө сэтгэлээсээ турчихий даа гэж боддоггүй байсан юм шиг байна. Эсвэл тэр үед хөөрхөн л болох гэж турая гэж боддог байснаас туранхай байхийн ашиг тусыг ойлгодоггүй байсан байх.
Харин саяхнаас турах талаар илүү зүйл мэддэг болж байх шиг байна. Хамгийн гол нь тарган байхын аюул, муу зуршлуудынхаа талаар судлаад, их идэх нь яаж биеийг маань алж байгаа талаар төсөөлөөд эхэлсэн чинь турах гэдэг асуудалд илүү их serious ханддаг болсон.
Өчигдөр телевиз үзэж байсан чинь Обамагийн эхнэр Мишэл Обама Америкийн дунд сургуулийн хүүхдүүдтэй ярилцлага хийж байгаа нь гарч байсан. Тэрээр хүүхдүүдэд " Хүн аль болох эртнээс өөрийн зуршлаа өөрчлөх хэрэгтэй. Тавган доторхоо хараад өөрт чинь хэрэггүй л бол түүнийг өөрчлөх хэрэгтэй. Газтай ундаа уухын оронд ус уудаг заншилтай болох хэрэгтэй. Тийм маягаар аль болох эртнээс болохгүй зуршлаа өөрчлөх хэрэгтэй. Тэгэхгүй бол нас ахих тусам зуршил чинь өөрийг чинь л үгүй хийх болно" гэх утгатай юм ярьсан нь надад ч хэлээд байгаа юм шиг санагдсан.
Тэгээд өглөө босоод хажуугийн хөлбөмбөгийн талбайд гүйсэн чинь Монголд хүн гүйдэггүй байх гэсэн миний бодлыг тэнд гүйж байсан зөндөө хүмүүс өөрчилсөн. Ихэнх нь хөгшин хүмүүс байсан лдаа. Тэр үед өөрөөсөө ичсэн шүү. Залуухан байж яагаад өдөр болгон гараад гүйдэггүй байсан бол гэж?
Өмнө нь яг ийм асуултанд хариулахдаа Америкт яахав гүйж байсан л даа тэнд хэн ч шоолохгүй тэгээд гүйх талбайтай. Харин Монголд гүйх талбай алга хүмүүс шоолно гэж байсан.
Гэтэл гэрийн маань хажууд бүхэл бүтэн хөлбөмбөгийн талбай байна шүү дээ. Хүмүүсээс ичиж өөрийгөө улам залхуу болгож байсандаа ичсэн шүү.
Тэгээд өнөөдрөөс эхэлж өглөө бүр гүйдэг зуршилтай болохоор шийдлээ. Нэгэнт шийдсэн юм чин болчих байхаа.

PS: Би гуравдагч оронд амьдарч байгаа гэдгээрээ шалтгаан хийж олон юмнаас зугтаж байгаагаа ойлгосон. Зүгээр л нүдээ нээгээд ингээд хийчихэе гэхэд болохгүй бүтэхгүй юм гэж байхгүй байгаа юм шиг санагддаг болсон шүү. Би ер нь их шалтаг гаргадаг амьтан байсан байна.