Эдэлвайст өнгөрүүлсэн өдөр

Нэгэн охин дадлага хийхээр тохирсон газраа товлосон цагаасаа хоёр цагаар хоцорч ирэв. Дадлага хийхээр товлосон уг зочид буудал нь Улаанбаатарын дунд зэргийн хорин ортой буудал хэдий ч үнэхээр дажгүй тохижуулсан гаднах үзэмж одоо сууж буй үүдэн хэсгийн хүлээлгэ гээд бүгд чамлаад байх зүйлгүй аятайхан буудал байлаа.

Охин нэлээд удаан хүлээсний эцэст менежертэй уулзаж тэр өдрөө цэвэрлэгчдийг даган ажиллахаар болов. Буудлын хоёр үйлчлэгчийг даган өрөөнүүдийн цэвэрлэгээг хийнгээ өрөөнүүдийн тохижилт болон үйл ажиллагаатай нь нэлээд танилцлаа. Өмнө нь хоёр жилийн өмнө Америкд тэндээ нэлээн гайгүйд тооцогдохоор буудалд ажиллаж байсан уг охины хувьд Монголын буудал тэндхийн буудлаас дутахааргүй тохижилт, үйлчилгээг нэвтрүүлснийг анзаараад улсын маань үйлчилгээний салбар нэлээд хөгжсөнийг анзаарч явав.
Буудлын бизнес нэлээд их хөрөнгө, хяналт, ажилчдын сэтгэл, үйлчилгээ гээд нэлээн ур чадвар шаардсан бизнес юм байна гэдгийг бага ч гэсэн гадарласан тэрээр дотроо мэдэхгүй олон зүйлсээ сурч тэмдэглэж байв. Ер нь буудлын бизнес гэдэг сайн үйлчилгээг үзүүлээд хөл дээрээ тогтоод өөрийн үйлчлүүлэгчтэй болсон байхад урсгал хөрөнгө бага шаарддаг ашигтай л бизнес юм байна гэж тэрээр дотроо эргэцүүлэнгээ үйлчлэгч эгчийн даалгасан хоёрдугаар давхарын коридорын хивсийг угааж зогсож байв. Энэ буудалд зун болохоор ор олдохгүй нэг хүн гарахаар дараагийн хүн нь шууд ордог эрэлт ихтэй байдаг боловч зочид нь ерөнхийдөө Хятад, Солонгосчууд ажээ.
Хивс угааж зогсоо охиныг үеийнх нь Солонгос охидууд шоолонгуй янзаар хоорондоо шивнэлдэхэд иймэрхүү юмнаас ичихээ больсон охин ердөө ч тоосонгүй. Түүний баримталдаг зарчим нь хүн амьдралдаа юутай ч тулгарч болох учраас юунаас ч айхгүй, санаа зовохгүйгээр залуу насандаа янз бүрийн зүйлийг оролдож туршлага хуримтлуулахыг эрмэлздэг явдал юм. Би тийм сургууль төгссөн, тийм айлын хүүхэд гэж хямсгар зан гаргаж байснаас зүгээр л юуг ч хийж, хэнтэй ч нөхөрлөсөн амьдралын туршлага болж өөрөө өөрийгөө улам илүү баяжуулж байна гэж итгэдэг даруухан тэр охин дадлагын анхны өдрөө дуусгаад бүгчим халуунд гэрийн зүг алхав.

Гэртээ орж ирээд хөлбөмбөг үзэж байгаад өдрийн ажилдаа ядарсан ч юмуу эрт унтаж амрав.

Маргааш өглөө нь эртлэн босч хүйтэн шүршүүрт ороод ажлын зүг яаран гарлаа. Гадаа бүгчим болоод ч тэрүү автобусанд нэлээд түүртэй явсаар зочид буудал дээрээ ирээд рестораны хэсэгт ажиллахаар боллоо.
Рестораны менежер эмэгтэйн удирдлаган доор ажиллахаар болсон тэрээр ширээ хэрхэн засах талаар зөөгчдөөр заалган рестораны үйл ажиллагаатай ерөнхийд нь танилцав. Анхны тавагтай хоолыг аваад зөөгчдийг даган гарсан ч инээд муутай тэр охин хэдий буяны ажилд зөөгч хийж байгаа ч инээмсэглэлээ хаяж чадсангүй. Нөгөө зөөгч нь менежерт очоод “Тэнэг юм шиг инээгээд байхын” хэмээн хов хүргэхээс эхлээд менежер уг охин уруу хялалзаж эхлэв.

Зөөгч хийнэ гэдэг амархан ажил шиг сонсогдох атлаа цагаа тулахаар нэлээн ур дүй, чадвар шаардсан ажил юм байна гэдгийг ойлгосон охин ганцхан угаагчтай угаалгын хэсэгт угаагч эгчид туслан аяга тавгийг нь арчилцаж байв. Менежер хүүхэн хэсэг байж байгаад ирж чи юу хийгээд байгаан? Гэж дахин дахин зандарна. Гэнэт ирснээ “Чамайг наад алчуураараа битгий арч гэж хэлээ биз дээ” хэмээн зандрахад тэсгэл алдсан охин “Та юу ч хэлээгүй байж, юу яриад худлаа яриад байгаан” хэмээн үнэнийг нь хэлээд “Миний дадлага одоо дууслаа” хэмээн цүнхээ аван хаалга зүгэллээ.

Тэндээс гараад замдаа өөрийн тэвчээргүй зангаа гайхан ядаж өнөөдрийг дуусгадаг байж дээ хэмээн өөрийгөө зүхэн элдвийг бодолхийлээ. Ерөнхийдөө өөрийхөөрөө дайрдаг бага зэрэг зөрүүд зантай над шиг хүнд эв дүй, ур чадвар шаардсан зөөгчийн ажил тийм ч тохирохгүй юм байна. Гэхдээ менежер хүн гэхэд ямар өрөвдөлтэй зантай, боловсрол дорой хүн бэ хэмээн бодолхийлж яваа уг охины зочид буудалд хийсэн хоёр хоногийн дадлага ийнхүү өндөрлөв.

Харин тэрээр маргаашнаас нь төдийлөн сайн мэдэхгүй зочид буудлын бизнес үрүү алхан орж анхны томилолтоо аван нэгэн аймгийн хамгийн том буудлын менежер болон зөвлөхөөр ажиллахаар алсын замд гарна. Намайг юу хүлээж байгаа бол?????

Амьдрал үргэлжилсээр

Цаг хугацаа лаг хурдан өнгөрч байнаа. Саяхан 5 сар эхэлж “ Учиртай гурван толгой”-г үзэж байсан чинь энэ хооронд дүү маань гадаад яваад, улсын шалгалтаа өгөөд, сургуулиа төгсөөд, наадам болоод, ажилд ороод  Дундговьд ажлаар ирчихжээ.

Эдгээр өнгөрсөн саруудыг эргэн нэг харахад амьдрал урсгалаараа өнгөрөх үедээ урсгалаараа өнгөрч, сөрөх үедээ сөрөгдөж өнгөрч дээ

Миний амьдралын хэв маягаа өөрчлөхөөр чадан ядан хичээж буй хичээл зүтгэл яг одоо ёстой л талаар болж байх шиг байнаа!

Уул нь 4-р сард өглөө болгон 6 цагт босоод гүйгээд байсан юмсан. Сүүлийн арван жилд байгаагүй жиндээ очоод өөртөө итгэлтэй хичнээн сэтгэл хангалуун байлаа. Үнэнийг хэлэхэд энэ жин нь 58 кг л даа. Тэгээд дүү маань 5-р сард ирээд дараа нь аав ээж хоёр ирээд ёстой бордож өгч байгаа юм чинь!

5-р сар: Энэ сард би өөртөө наачихмаар сонин сайхан зүйл нээх хийгээгүй юм байна. Ямар ч байсан хичээлээ аймаар их тасдаж дүн гаргахад голдоо ортол харамсч билээ. Гэхдээ идэж ууж, наргиж цэнгэж хичээлээ тасдаагүй гээд өөрийгөө өмөөрчихөөс дөө.

Энэ сар миний хувьд ажил хайсан сар байлаа. Өмнө нь ажил хайж байгаагүй би гэдэг хүн ажил яаж хайх, ярилцлаганд хэрхэн орох, хүнтэй яаж харьцах гээд олон зүйлийг сурсан туршлага хуримтлуулсан сар. Энэржи Ресорсаар эхэлсэн ажлуудын ярилцлага амжилт муутайхан байсан ч олон зүйлийг сурсан. Энэржи Ресорс цуг сургуульд сурдаг найзыг маань ажилд аваад намайг аваагүй. Мобиком компани бөөн даалгавар өгч өчнөөн олон үе шат дамжуулсан боловч ярилцлаган дээр тэнцээгүй юмуу яаасийн аваагүй. Монгол Контент бас хоёр удаа шалгалт авч өчнөөн ярилцлага хийсэн боловч бас аваагүй. За энэ лист үргэлжилж өгөх байхаа даа. Энэ сарын гол ололттой тал бол Дэлхийн Өсөлт Америкийн ТББ-ын тэтгэлэгт хөтөлбөрт тэнцсэн явдал л байх шив дээ. Тэхдээ би ярилцлага бүр дээр хоцорч хүн бүрийн уурыг хүргэж явсаар байгаад тэнцсэн дээ.

Бусад асуудлын хувьд буцаж жоохон жин нэмж байгаад 5-р сард дүн гаргах, улсын шалгалт энэ тэр, өглөө болгон босож гүйсээр байгаад буцаж жиндээ орсон. Аан бас Хунт нуур үзсэн юм байна. Хөл дээрээ дэгдэх хөөрхөн хунгуудыг хараад эмэгтэйчүүд бид ёстой л хун юм байна гэдгийг мэдэрсэн. Дахиад хэдэн удаа ч Хунт нуурыг үзэхээр очсон уйдахгүй.

PS: Энэ сард илэрсэн хамгийн том дутагдал БИ ЦАГ БАРЬДАГГҮЙ ЯАГААД Ч ЮМ ХИЧЭЭСЭН Ч ХОЦОРДОГ. Энэ хамгийн том дутагдал.

6-р сар: Монголд их бүгчим өдрүүд үргэлжилж 6-р сарын эхний өдрүүдэд дүнгээ гаргах гэж энэ тэрүүгээр жоохон гүйсэн юм байна. Нэг багшийн юмыг орчуулна гэж аваад сар алга болж ёстой их уурыг нь хүргээд дүн гаргахдаа тэнэг юм шиг юмаа бариад очсон. Тэгээд улсын шалгалтанд бэлдээд ямар ч хөдөлгөөнгүй идээд л ширээний ард хэд хоног ч суусан юм бүү мэд. Ёстой тэр үед л өөрийгөө дөрвөн жилд юу сурснаа гайхсан байх. Хөлбөмбөг жоохон үзээд хааяа нэг аав уруу ярьж хөлбөмбөгийн яриа өрнүүлдэг байсан нь одоо бүүр гай болоод байнаа гэж. Ээж намайг ямар нэгэн юм хийж чадахгүй болохоор л утсаар хөлбөмбөг үзэж байхаас тэрийг сурахгүй яасийн гэдэг болоод байна.

Уул нь би энэ дэлхийн аваргад Германыг дэмжиж байсийн шдээ. Даанч Спайнчууд түрүүлсэн. Гэхдээ Германчууд чамлахаар чанга атга гэгчээр сайн тоглосон шүү.

Жингийн хувьд нэг ихсээд нэг багасаад их хэлбэлзэлтэй байсан юм байна.

7р сар: Эхний өдрүүдэд нь сургуулиа төгсөж хонхны баяраа хийсэн. Манай сургуулийн хонхны баяр сонин содон зүйл багатай хонхны баяр болсон. Анги гэж байдаггүй болохоор нийлдэг хэдээрээ бөөгнөрөхөөс өөр содон зүйлгүй л болсон.

Аан бас Эдэлвайс зочид буудалд хоёр хоног буудлын үйл ажиллагаатай танилцаж дадлага хийсэн юм байна. Энэ талаар жич тусад нь оруулнаа.

Тэгээд гэрийн зүг жолоо мушгин аав ээждээ эрхэлж хэд хоносон доо. Энэ жил уул нь наадам үзнэ гэж бодсон ч тоглоомын газрыг ажиллуулдаг хүн нь амарна гээд бас ажиллуулж байгаад юун наадам үзэх мантай л өнгөрөөсөн дөө.

Наадмын дараа Улаанбаатарт ирээд ёстой хэнийг ч танихгүй Дундговь аймгийг зорьсон. Энэ аймагт амьдарсан талаарх тэмдэглэлээ жич үргэлжлүүлэе.

Энэ сард жингийн хувьд ёстой замбараагаа алдаад байх шиг байнаа. Наадмаар гэртээ харьж үхтлээ идэж идэж байгаад ирсэн чинь Дундговьд орчин солигдсон болоод ч тэр юмуу ерөөсөө хүндрэхгүй юмаа. Дээрээс нь энэ тэрүүгээр гүйж гүйж шөнө болсон хойно нээх их идэхийн. Нөгөө их спортс хийж гүйдэг байснаа энд ирээд гүйхээ больцон чин жин ёстой их нэмэгдэж байх шиг байнаа. Өмнөх саруудын хайран их цаг, хөдөлмөрөө ингээд үрэн таран хийчихмээргүй л байхийн. Одоо яахуу? Ямар хялаагаад уналтай ч биш идэж л байхаасL